Marijan Beneš, jedan od najboljih evropskih boksera svih vremena, umro je danas u Banjaluci u 67. godini.
Beneš je preminuo jutros, oko 9.20, u bolnici, a posljednjih nekolilo mjeseci proveo je u Karitasovom domu za stare u banjalučkom naselju Petrićevac. Bio je u izuzetno teškom stanju.
Boks je bio njegov život. U karijeri je imao 299 mečeva, 272 završio je pobjedom, izgubio 16, a 11 je završeno bez odluke.
Postao je šampion Evrope, ovu titulu odbranio je 4 puta, a na domaćoj sceni, u Bosni i Hercegovini i Jugoslaviji, bio je neprikosnoven.
Uslijedio je odlazak u profesionalce, a sestra Ljiljana, koja je tada živjela u Njemačkoj, spojila ga je sa menadžerom Vilijem Zelerom.
Ovaj susret kasnije je obilježio Benešov život i na neki način pokazao svu surovost boksa, profesionalnog boksa uopšte, iscrtavši lik Marijana Beneša onako kako to ne bi uradili ni najbolji scenaristi i režiseri svijeta.
U 15 profesionalnih mečeva, na početku saradnje sa Zelerom, Beneš je ostvario 14 pobjeda i stekao reputaciju borca koji ne može da izgubi. Potom je 1979. došao i dan borbe za titulu profesionalnog prvaka Evrope. U banjalučkom „Boriku“ nokautirao je Francuza Žilbera Koena.
Pobjede su nastavile da se nižu, jedna za drugom, Beneš je bio nepobjediv, a takav je dočekao meč za profesionalnog šampiona svijeta protiv Eliša Obeda, koji 11 godina nije doživio poraz, do tog dana. Beneš je uspio da ga savlada.
Postao je šampion svijeta, sve dok mu menadžer Zeler nije došao i rekao kako je neposredno pred ovaj duel povukao potrebnu kotizaciju koju je morao uplatiti, priznavši da nije vjerovao u njega, tako da meč nije priznat kao duel za profesionalnog prvaka svijeta.
Beneš je nastavio sa borbama, ali je veoma brzo zaradio tešku povredu oka, kasnije je i obnovio, zbog čega je i ostao bez jednog oka.
Prema sopstvenoj želji, Beneš će biti sahranjen u porodičnoj grobnici na Groblju “Sveti Marko”, a tačno vrijeme sahrane još nije poznato.
Naučio da svira klavir i violinu
Beneš je rođen 1951. u Beogradu. Roditelji Josip i Marija su bili nastavnici. Pod očevim uticajem, nastavnikom muzike, Marijan je naučio da svira klavir i violinu, tako da je za budućeg boksera dobio malo neobično obrazovanje.
Svoje djetinjstvo Marijan je proveo u Tuzli, a prve sportske korake načinio u BK Sloboda iz Tuzle. Životni put mu je krenuo neočekivanim stazama, piše Wikipedia, kada je kao 10-ogodišnjak ušao u ring i pobijedio suparnika koji je imao 18 godina.
Sa 16 godina potpisuje za Slaviju, bokserski klub iz Banjaluke, gdje i ostaje tokom čitave svoje amaterske karijere.